تحلیل فضایی رابطه¬ی سرمایه¬ی اجتماعی و توسعه¬ی پایدار شهری مورد : شهرهای استان آذربایجان غربی دکتر میرنجف موسوی ، حکیمه قنبری ، خالد اسماعیل‌زاده

این پژوهش با هدف تحلیل فضایی رابطه­ی میان سرمایه­ی اجتماعی و توسعه­ی پایدار شهری به روش توصیفی- تحلیلی در شهرهای استان آذربایجان غربی صورت گرفته است. جامعه­ی آماری پژوهش، 36 شهر واقع در استان آذربایجان غربی با 43 شاخص مختلف برای سنجش توسعه­ی پایدار شهری و تعداد 384 نفر از ساکنان این شهرها برای مقوله­ی سرمایه­ی اجتماعی در 5 مؤلفه می‌باشد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که به لحاظ توسعه­ی پایدار شهری از مجموع 36 شهر در استان، ارومیه در سطح توسعه­ی خیلی بالا، مهاباد، خوی و بوکان در سطح توسعه­ی بالا، 6 شهر در سطح توسعه­ی متوسط و بقیه­ی شهرها در سطح توسعه­ی پایین و خیلی پایین قرار دارند که بیانگر وجود شکاف عمیق میان شهرهای استان در مؤلفه‌های توسعه­ی پایدار شهری است. از نظر سرمایه­ی اجتماعی نیز چهار شهر مهاباد، بوکان، خوی و ارومیه در سطح خیلی بالا، 7 شهر در سطح بالا، 12 شهر در سطح متوسط و 13 شهر در سطح پایین و خیلی پایین قرار دارند. میانگین سرمایه اجتماعی در شهرهای استان به طور متوسط 96/2 یعنی به میزان 28/59 درصد بوده است که بیشترین آن متعلق به شهر مهاباد با حدود 6/76 درصد و کمترین میزان آن مربوط به شهر فیرورق با حدود 4/48 درصد است. همچنین، نتایج نشان می‌دهد که از بین ابعاد پنج‌گانه سرمایه­ی اجتماعی، چهار بُعد مشارکت اجتماعی با بیشترین تأثیرات (395/0)، علاقه فراوان به جامعه، تعاون و همیاری و روابط خانوادگی و دوستان دارای رابطه­ی معنادار با توسعه می‌باشند و تنها مؤلفه­ی اعتماد اجتماعی دارای رابطه­ی معنادار با توسعه نمی‌باشد. به طور کلی رابطه­ی میان سرمایه­ی اجتماعی و توسعه­ی پایدار شهری در آذربایجان غربی به میزان 67/0 با سطح اطمینان  99 درصد می‌باشد. بر این اساس می‌توان اظهار نمود که توسعه از طریق ابعاد متعدد خود (اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) سرمایه­ی اجتماعی را محقق می‌کند. از سوی دیگر سرمایه­ی اجتماعی نیز همچون پدیده‌ای نیرومند از طریق سطوح ماهوی (ایجاد شبکه‌های اعتماد و پیوند مستحکم و نیرومند کنشگران) زمینه ایجاد توسعه پایدار را فراهم می‌آورد.